Przewodnik po drzewie żywota

Przewodnik po drzewie żywota
Tłumaczenie, wprowadzenie oraz redakcja naukowa: prof. Ewa Geller 
Red: Jarosław Dumanowski
 

Wydany w 1613 roku Przewodnik po drzewie żywota (Sejfer derech ejc ha-chajim) jest dziełem jedynym w swoim rodzaju; to najstarszy dotychczas znany, świecki tekst o charakterze dietetyczno-medycznym z terytorium Polski, spisany w jidysz, języku Żydów polskich. Jest to wprawdzie dzieło anonimowe, ale – jak wynika z jego treści – z pewnością zostało napisane przez żydowskiego lekarza mieszkającego w Rzeczpospolitej Obojga Narodów, który wcześniej najprawdopodobniej kształcił się na uniwersytecie w Padwie. Przewodnik, będąc żydowską adaptacją traktatu z łacińskiego gatunku regimen sanitatis salernitanum, jest znakomitym przykładem międzykulturowych procesów przenikania wiedzy w duchu humanizmu późnorenesansowej Europy. Adresowany do współwyznawców żydowskiego doktora Przewodnik przekazuje również obserwacje na temat zwyczajów dietetycznych i biesiadnych szlachty oraz chłopów. Poza użyciem kilku charakterystycznych dla religii lub tradycji żydowskiej terminów kulturowych nie porusza ani specyficznie żydowskich, ani chrześcijańskich aspektów codzienności związanych z żywieniem i higieną. Świadomie pomijając swoisty dla każdej z grup kontekst religijno-etniczny, autor jakby deklarował, że wobec choroby i śmierci ludzie są równi i nie ma potrzeby dzielić ich podług narodowości czy wyznania. 

Wydawnictwo: Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Rok wydania: 2015
Objętość: 288 stron
Format: 21,8x30,5 cm
Oprawa: miękka zintegrowana
ISBN 978-83-63580-54-4
Tom V serii Monumenta Poloniae Culinaria